Ten wieczór trudno mi będzie zapomnieć - działo się wiele dobrego - wszechogarniający klimat marności przełamywany nocnymi, dość zresztą marnymi warsztatami na dywanie w scrapowni, marnymi zdjęciami przy już zdecydowanie mniej marnej ścianie... Marność nad marnościami i wszystko marność, jak mówi pismo...;P Jeśli jeszcze ktoś zie zastanawia o co chodzi, to "marny" to słowo klucz do całego wieczoru...i konia z rzędem temu, kto pamięta dlaczego :D
Ja ze swojej strony serdecznie dziękuję za wspaniałą podróż pełną miłych rozmów, wspomnień i doskonałej zabawy oraz za ten wieczór - całej dość marnej ekipie w składzie: KariKara, Agnieszka-Anna i Mamami - za przeganianie śmiechem wszystkiego co złe, za rozładowywanie negatywnych energii krążących gdzieś i kłębiących się wokół, odganianie smutków żartem, zabawą i ciepłem, które w każdej z nas przecież siedzi... za tak, które znaczy tak, nie, które znaczy nie i nie wiem, które też znaczy to co powinno. Za zdrowy rozsądek podczas pozimowego zamętu:) I za to, że czuję, że ciągle warto... bo przecież warto?
Zatem..sesja zdjęciowa ...moje umiejętności są dość...no właśnie..marne...:)
Kari, AA i boski owczy kubek...
Oraz lata 80-te w wydaniu modelek z fryzem a'la David B.

Oraz Marna ekipa okiem i obiektywem KariKary:

A moja pracka, która powstała na mechatym Mamamiowym dywanie - już niebawem:)